19 Οκτωβρίου: Η ταυτότητα της ημέρας

 Γ ε γ ο ν ό τ α

• 1812 – Ο Ναπολέων Α’ της Γαλλίας εγκαταλείπει την Μόσχα.
• 1813 – Ολοκληρώνεται η Μάχη της Λειψίας με συντριπτική ήττα του Ναπολέοντα Α’ της Γαλλίας.
• 1912 – Α΄ Βαλκανικός πόλεμος: αρχίζει η μάχη των Γιαννιτσών με τον ελληνικό στρατό να επιτίθεται κατά των τουρκικών δυνάμεων. Την ίδια μέρα απελευθερώνεται η Σαμοθράκη.
• 1933 – Η Γερμανία αποσύρεται από την Κοινωνία των Εθνών.
• 1935 – Η Κοινωνία των Εθνών επιβάλει οικονομικές κυρώσεις στην φασιστική Ιταλία για την εισβολή της στην Αιθιοπία.
• 1943 – Β’ Π.Π. Το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής διατάσσει τους Ιερολοχίτες και τους Άγγλους καταδρομείς να εκκενώσουν τη Σάμο.
• 1944 – Η ΙΙΙ Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία εγκαταλείπει το μέτωπο στην Ιταλία και ετοιμάζεται να επιστρέψει στην ελεύθερη Αθήνα.
• 1959 – Ανοίγει στο Άαχεν της Γερμανίας, η πρώτη ντισκοτέκ.
• 1960 – Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφασίζουν την επιβολή εμπάργκο στην κομμουνιστική Κούβα.
• 1970 – Καραντίνα επιβάλλεται στον Πειραιά προκειμένου να αποφευχθεί η είσοδος της επιδημίας χολέρας, που πλήττει τη γειτονική Τουρκία με πάνω από 2.000 θύματα και 150 νεκρούς έως τώρα. Δύο μέρες αργότερα, κλείνουν τα σύνορα με την Τουρκία και επιβάλλεται γενικός αντιχολερικός εμβολιασμός στον Έβρο και τα νησιά.
• 1981 – Ο Γεώργιος Ράλλης παραιτείται από πρωθυπουργός της Ελλάδας μετά την ήττα του στις εκλογές της προηγούμενης ημέρας. Τον διαδέχεται ο νικητής των εκλογών, Ανδρέας Παπανδρέου.
• 2003 – Η Μητέρα Τερέζα αγιοποιείται από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’.
• 2005 – Ξεκινά στην Βαγδάτη η δίκη του Σαντάμ Χουσεΐν για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Γ ε ν ν ή σ ε ι ς

• 1814 – Θεόδωρος Βρυζάκης, Έλληνας ζωγράφος

• 1862 – Ωγκύστ Λυμιέρ: Ο Auguste Lumiere, μαζί με τον αδελφό του Ζαν Λουί Λυμιέρ, ήταν Γάλλοι κινηματογραφιστές και εφευρέτες, δημιουργοί του κινηματογράφου (cinematographe), μίας μηχανής λήψης, εκτύπωσης και προβολής του φιλμ. Ο πατέρας τους ήταν ιδιοκτήτης εργοστασίου, το οποίο κατασκεύαζε φωτογραφικές πλάκες και άλλα φωτογραφικά είδη, στο οποίο εργάστηκαν και οι δύο: ο Λουί Λυμιέρ ως φυσικός και ο Ωγκύστ Λυμιέρ με την ιδιότητα του διευθυντή. Ξεκίνησαν τις προσπάθειές τους πάνω στην εξέλιξη του κινηματογράφου και κατοχύρωσαν αρκετές ευρεσιτεχνίες, μεταξύ αυτών το διάτρητο φιλμ, το οποίο έδινε την δυνατότητα να ενσωματωθεί σε μία μηχανή προβολής. Βασιζόμενοι στην εφεύρεση του κινητοσκόπιου, κατασκεύασαν την φορητή συσκευή του κινηματογράφου, την οποία κατοχύρωσαν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1894. Ο κινηματογράφος των αδελφών Λυμιέρ, αποτελούσε ταυτόχρονα μηχανή λήψεως και προβολής, καθώς επίσης και εκτύπωσης του φιλμ. Η πρώτη ταινία που δημιούργησαν το 1895 ήταν η Έξοδος από το εργοστάσιο Λυμιέρ (La sortie des usines Lumière), και αποτύπωνε την έξοδο των εργατών από το εργοστάσιό τους. Όμως θεώρησαν πως ο κινηματογράφος ήταν ήσσονος σημασίας και πούλησαν την εφεύρεσή τους στον Ζώρζ Μελιέ. Αργότερα στράφηκαν στην έγχρωμη φωτογραφία και το 1903 επινόησαν την πρώτη έγχρωμη φωτογραφική διαδικασία (Autochrome Lumière), η οποία άρχισε να διατίθεται εμπορικά το 1907. Η επιχείρηση των αδελφών Λυμιέρ υπήρξε από τις μεγαλύτερες εταιρίες φωτογραφικών ειδών στην Ευρώπη, μέχρι την συγχώνευσή της με την εταιρεία Ilford.

“Η εφεύρεσή μου μπορεί να αξιοποιηθεί ως … επιστημονική περιέργεια, αλλά πέρα από αυτό δεν έχει καμία εμπορική αξία απολύτως.” AugusteLumiere

• 1882 – Ουμπέρτο Μποτσιόνι, Ιταλός ζωγράφος και γλύπτης
• 1917 – Αλέκα Κατσέλη, Ελληνίδα ηθοποιός και χορεύτρια
• 1931 – Τζον Λε Καρρέ, Άγγλος συγγραφέας
• 1936 – Ανδρέας Ντούζος, Έλληνας ηθοποιός

• 1936 – Μίμης Στεφανάκος, Έλληνας ποδοσφαιριστής 
• 1943 – Τάκης Οικονομόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής
• 1944 – Βασίλης Μποτίνος, Έλληνας ποδοσφαιριστής
• 1946 – Φίλιπ Πούλμαν, Άγγλος συγγραφέας
• 1947 – Τζόρτζιο Καβατσάνο, Ιταλός εικονογράφος

• 1952 – Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας, Έλληνες τραγουδοποιοί, γνωστοί και ως αδελφοί Κατσιμίχα ή Κατσιμιχαίοι. Στο μεγαλύτερο μέρος της μουσικής τους σταδιοδρομίας, αποτέλεσαν μουσικό δίδυμο. Οι αδελφοί Κατσιμίχα είναι δίδυμα αδέλφια. Γεννήθηκαν στην Αθήνα και μεγάλωσαν στον Άγιο Δημήτριο, στη Λευκωσία και την Νέα Σμύρνη ενώ έζησαν τη νεότητα τους εργαζόμενοι στη Δυτική Γερμανία. Αρχικά έγιναν γνωστοί με τη συμμετοχή τους στους Μουσικούς Αγώνες της Κέρκυρας, που διοργάνωσε ο Μάνος Χατζιδάκις το 1982, όπου και βραβεύτηκαν για το τραγούδι “Μια βραδιά στο λούκι”. Ο πρώτος δίσκος τους με τίτλο “Ζεστά Ποτά” κυκλοφόρησε το 1985 σε παραγωγή του Μανώλη Ρασούλη. Έκτοτε, κυκλοφορούν μαζί δίσκους, όπου γράφουν και ερμηνεύουν οι ίδιοι τα τραγούδια τους – ενώ ο Πάνος κάνει και σόλο καριέρα.
• 1958 – Πάνος Καπετανίδης, Έλληνας καλλιτέχνης του θεάτρου σκιών
• 1966 – Δημήτρης Λυάκος, Έλληνας συγγραφέας
• 1978 – Ενρίκε Μπερνόλντι, Βραζιλιάνος οδηγός αγώνων
• 1979 – Βάσω Λασκαράκη, Ελληνίδα ηθοποιός
• 1981 – Χέικι Κοβαλάινεν, Φινλανδός οδηγός αγώνων

Θ α ν α τ ο ι

• 1745 – Τζόναθαν Σουίφτ, Ιρλανδός συγγραφέας
• 1851 – Μαρία Θηρεσία, βασίλισσα της Γαλλίας
• 1943 – Καμίλ Κλοντέλ, Γαλλίδα γλύπτρια
• 1950 – Έντνα Βίνσεντ Μιλέυ, Αμερικανίδα συγγραφέας
• 1957 – Βηρ Γκόρντον Τσάιλντ, Αυστραλός αρχαιολόγος
• 1988 – Σον Χάουζ, Αμερικανός τραγουδιστής και κιθαρίστας
• 2004 – Ασημάκης Γιαλαμάς, Έλληνας δημοσιογράφος και θεατρικός συγγραφέας

• 2005 – Γιώργος Ανεμογιάννης, κορυφαίος Έλληνας σκηνογράφος και ενδυματολόγος. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης τον Δεκέμβριο του 1919. Είχε παρακολουθήσει μαθήματα διακοσμητικής στη Kunst Geverbe Schule στη Βιέννη και στη συνέχεια φοίτησε στην ειδική θεατρική σχολή του Max Reinhart στο Reinhardt-seminar και στη Spezialschule fur Buhnenbild του καθηγητή Rottmayer στο Πολυτεχνείο της Βιέννης. Και από τις τρεις παραπάνω σχολές αποφοίτησε με άριστα. Στο θεατρικό χώρο της Ελλάδας εμφανίσθηκε για πρώτη φορά το 1939 με μια έκθεση Σκηνογραφίας στη γκαλερί Στρατηγοπούλου. Ο Γιώργος Ανεμογιάννης σκηνογράφησε και σχεδίασε κοστούμια για περισσότερα από 500 θεατρικά έργα όπως και σε έργα του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Επίσης έγραψε μελέτες για σκηνογραφία και υπήρξε θεατρικός κριτικός σε καλλιτεχνικά περιοδικά και στον ημερήσιο τύπο. Υπήρξε μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου και του Σωματείου Ελλήνων Τεχνιτών Θεάτρου. Είχε αναλάβει επίσης πολλές φορές τη διακόσμηση περιπτέρων σε εκθέσεις καθώς και σε πολλές διαφημιστικές μακέτες. Το 1973 οργάνωσε το Μουσείο Αραβαντινού στον Πειραιά και πέντε χρόνια μετά, το 1978, το Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη στη Κρήτη. To 1999 εξέδωσε σε πολύ περιορισμένο κύκλο, καλλιτεχνικό λεύκωμα των έργων του με τον τίτλο “Διαδρομή στο Χρώμα και το Όνειρο”. Ο Γιώργος Ανεμογιάννης μιλούσε γερμανικά και γαλλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Παλαιού Φαλήρου Αθηνών. Πέθανε στην Αθήνα στις 19 Οκτωβρίου του 2005 και κηδεύτηκε στη πατρίδα του στο Ηράκλειο όπου και μία πλατεία έχει σήμερα το όνομά του.

Πηγή